سطح CEA خونی برای تشخیص سرطان کولورکتال عود کننده
سطح CEA خونی برای تشخیص سرطان کولورکتال عود کننده
تعیین عملکرد تشخیصی سطوح مختلف CEA خون در شناسایی افرادی که سرطان روده بزرگ در آنها عود کرده، به منظور آگاهی یافتن از عملکرد بالینی آن.
سطح CEA خونی برای تشخیص سرطان کولورکتال عود کننده
Brian D Nicholson*, Bethany Shinkins, Indika Pathiraja, Nia W Roberts, Tim J James, Susan Mallett, Rafael Perera, John N Primrose, David Mant
پیشینه
انجام تست آنتیژن کارسینوامبریونیک (CEA) درخون، یک بخش توصیه شده پیگیری برای تشخیص عود سرطان کولورکتال پس از درمان شفابخش اولیه (primary curative treatment) است. تنوع بالینی قابلتوجهی در تعیین سطح cut-off برای شروع بررسی بیشتر وجود دارد.
اهداف
تعیین عملکرد تشخیصی سطوح مختلف CEA خون در شناسایی افرادی که سرطان روده بزرگ در آنها عود کرده، به منظور آگاهی یافتن از عملکرد بالینی آن.
روش های جستجو
تمام جستوجوها تا 29 ژانویه 2014 انجام شد. هیچ محدودیتی زبانی برای جستوجوها اعمال نشد و دستنوشتههای (مقالات) غیرانگلیسی را ترجمه کردیم. برای مطالعات مرتبط پایگاههای اطلاعاتی MEDLINE ،EMBASE ،MEDION و DARE جستوجو شد. جستوجو برای مطالعات اولیه (از جمله چکیده مقالات کنفرانسها) در پایگاه کارآزماییهای بالینی ثبت شده کاکرین (CENTRAL؛ Cochrane Central Register of Controlled Trials)، MEDLINE ،EMBASE و Science Citation Index و Conference Proceedings Citation Index – Science انجام شد. همچنین مطالعات در حال انجام، با جستوجو در WHO ICTRP و کتابخانه ASCO شناسایی شدند.معیارهای انتخاب
مطالعات مقطعی مربوط به دقت آزمون تشخیصی، مطالعات کوهورت و کارآزماییهای بالینی تصادفیسازی و کنترل شده، برای پیگیری سرطان روده بزرگ پس از جراحی که CEA را با یک مرجع استاندارد مقایسه کرده بود، انتخاب شدند. تنها مطالعاتی انتخاب شدند که با استفاده از آنها، امکان استخراج دادههای مربوط به صحت به صورت 2 x 2 وجود داشت. مطالعات مورد - شاهدی، حذف شدند، زیرا در آنها نسبت موردها به کنترلها، در طراحی مطالعه تعیین شده بود که این موضوع دادهها را برای ارزیابی دقت و صحت آزمون نامناسب میساخت.
گردآوری و تحلیل دادهها
دو نویسنده (BDN، IP)، کیفیت همه مقالات را به طور مستقل از هم ارزیابی کرده و در مورد هرگونه اختلاف نظر بحث کردند. در جایی که اجماع و توافق بین آنها وجود نداشت، از یک نویسنده سوم (BS) به عنوان ناظر کمک گرفته شد. کیفیت روششناسی با استفاده از معیارهای QUADAS-2 انجام شد. دادههای دوتایی دقت تشخیصی، از همه مطالعات انتخاب شده به صورت جداول 2 x 2 استخراج شد. با استفاده از دادههای گردآوری شده، یک متاآنالیز (meta-analysis) دو متغیره انجام شد. از دستور xtlogit در نرمافزار Stata برای تولید برآوردهای تجمعی از حساسیت و ویژگی استفاده شد. علاوه بر این خلاصه سلسله مراتبی از منحنیهای ROC تولید شد.
نتایج اصلی
در 52 مطالعه انتخاب شده، میزان حساسیت در بازه 41 تا 97 درصد و ویژگی در بازه 52 تا 100 درصد قرار داشت. در هفت مطالعه، که تاثیر استفاده از آستانه 2.5 میکروگرم بر لیتر را گزارش داده بودند، حساسیت تجمعی برابر 82 درصد (95% فاصله اطمینان (CI): 78% تا 86%) و ویژگی تحمعی برابر 80% (95% فاصله اطمینان (CI): 59% تا 92%) بود. در 23 مطالعه، که تاثیر استفاده از آستانه 5 میکروگرم بر لیتر را گزارش کرده بودند، حساسیت تجمعی برابر 71% (95% فاصله اطمینان (CI): 64% تا 76%) و ویژگی تجمعی برابر 88% (95% فاصله اطمینان (CI): از 84% تا 92%) بود. در هفت مطالعه، که تاثیر استفاده از آستانه 10 میکروگرم بر لیتر را گزارش داده بودند، حساسیت تجمعی برابر 68 درصد (95% فاصله اطمینان (CI): 53% تا 79%) و ویژگی تجمعی برابر 97% (95% فاصله اطمینان (CI):90% تا 99%) بود.
نتیجهگیریهای نویسندگان
CEA به اندازه کافی از حساسیت برخوردار نیست که بتوان از آن به تنهایی، حتی با یک آستانه پایین، استفاده کرد. بنابراین به منظور جلوگیری از موارد از دست رفته، ضروری است که از یک روش تشخیصی دیگر علاوه بر CEA برای پایش استفاده شود. تلاش برای بهبود حساسیت با اتخاذ یک آستانه پایین، یک استراتژی ضعیف است، زیرا تعداد هشدارهای کاذب تولید شده افزایش مییابد. بنابراین توصیه میشود نظارت بر عود سرطان روده بزرگ، با بیش از یک روش تشخیصی، اما با استفاده از بالاترین cut-off ارزیابی شده CEA انجام شود (10µg/L).
لینک کوتاه خبر :